Ο  Κ. Π. Καβάφης φτάνει στο Ξενοδοχείο Βαλκάνια – φανταστικό, μοναχικό ξενοδοχείο, σ’ αυτό το δρόμο που πουλούν μπαχαρικά και τσάι, και ζητάει ένα δωμάτιο για 48 ώρες. Δεν συνοδεύεται από τον Αλέκο Σεγκόπουλο. Ο Γιώργος Χρονάς – δουλεύει  ρεσεψιονίστ σ’ αυτό το ξενοδοχείο – του δίνει το δωμάτιο 17. Εσωτερικό. Ήσυχο. Με διπλές βελούδινες κουρτίνες. Εκεί σ’ αυτό το σκοτεινό δωμάτιο, που φωτίζεται από ένα κερί μόνο, ο ποιητής ακούει τον ρεσεψιονίστ να διαβάζει ποιήματά του. Και πέντε ...