Κάθε γειτονιά έκανε και το δικό του «Πoυρπoύρ(η)».
Ομάδα παλληκαριών μεταμφιέζονται σε γυναίκες που συνοδεύουν τον «Πουρπούρ(η)» ένας άνδρας φορά γιαμουρλούκι (κάπα βοσκού), στο πρόσωπο μάσκα από νεροκολοκύθα, στο κεφάλι γυναικείο ζωνάρι και προσθέτει άσπρα μαλλιά και γένια. Ζώνεται κουδούνια και κρατά ξίφος για να προστατεύει την «Κορτοπούλα» από τις απαγωγές. Ο Πουρπούρ(η)ς είναι ο πρωταγωνιστής, αυτός που εκπροσωπεί τη δύναμη και νικητής σε κάθε εμπλοκή που δημιουργείται. Καθώς η ομήγυρης πορεύεται στο χωριό τραγουδά «….Όσα άστρα έχει ουρανός κι φύλλα που τα δέντρα τόσα καλά να δώσει Θιος ιδώ που τραγουδάμε… Αϊ κι του χρον». Σε κάθε αυλή του χωριού τα παλληκάρια του Πουρπούρη τραγουδάνε και εύχονται για την κάθε περίσταση αλλά και για κάθε πρόσωπο της οικογένειας ξεχωριστά, ενώ χτυπούν τη γη με τα “τζιουμάκια” για να την ξυπνήσουν και κινούν τα κουδούνια ρυθμικά το να ξορκίζουν το κακό. Μέχρι τη δεκαετία του 70-80 το δρώμενο το συναντούσαμε με το όνομα «Κορτοπούλας» στο Φυλακτό της επαρχίας Σουφλίου και περιλάμβανε πέρα από μεταμφιέσεις και «καλαντισμούς». Στο Σοφικό του Διδυμοτείχου ανήμερα των Χριστουγέννων το τραγούδι της «Κορτοπούλας» ακουγόταν από παλικάρια και νέους ηλικιακά άνδρες ως δρομικός καλαντισμός.

Τύπος: Ακίνητη

Εποχή: Χειμώνας

Μήνας: Δεκέμβριος

Ημερομηνία: 26-27 Δεκεμβρίου

Τόπος: Ισαάκιο Ν.Έβρου

Φορέας: