Μωμόγεροι ή Μωμόεροι ή Μωμογέρια

Στο Θρυλόριο της Κομοτηνής από το 1999 αναβιώνει μια εκδοχή του δρώμενου Μωμογέρια από τον «Πολιτιστικο Σύλλογο Ποντίων Θρυλορίου Κερασούντα και το Γαρς». Το 1954 είχε παιχτεί για τελευταία φορά στο χωριό το «Κετί / Κιτί Γοτσά / Χοτσά». Σούρουπο της τελευταίας μέρας του χρόνου, ο μεταμφιεσμένος θίασος περνούσε από όλα τα σπίτια του οικισμού για «Υίαν και Ευλοϊαν και Καλοχρονίαν!». Πρωταγωνιστές :Ο Κιτί Γοτσά, ο γέρος ως παλιός χρόνος, με καμπούρα και μάσκα. Ζωσμένος με κουδούνια μεγάλα, κρατά ραβδί και συνοδεύεται από τα 12 τα παλληκάρια του, όσοι και οι μήνες του χρόνου, τα Μωμογέρια, οι Χερκελέ όπως τους λέν.
Ο Αράπης ένα παλληκάρι δυνατό, ως νέος χρόνος, βαμμένος στο πρόσωπο με τη «μανέα» (καπνιά). Φοράει μαύρη ζίπκα και «ζίλια», κουδούνια λεπτά, στη μέση στα γόνατα στο στήθος χιαστί και κρατά δύο σπαθιά με τα οποία ρίχνεται στη μάχη για την αρπαγή της νύφης από τον Κιτί Γοτσά.
Η Λεϊλί Κουζού, άντρας ντυμένος νύφη, ερωτοτροπεί με τον Αράπη. Ο γέρο Κιτί Γοτσά, σε κάθε σπίτι του οικισμού που επισκέπτεται, ζητά χώρο για να μείνει με τη νύφη. Η πόρτα ανοίγει και όλος ο θίασος μπαίνει χορεύοντας. Ο Αράπης κάθε τόσο διεκδικεί τη νύφη από τον Κιτί Γοτσά. Δίνονται μάχες αλλεπάλληλες, ο Χερκελε τη κλέβει, ο Αράπης πέφτει αλλά είναι ο νικητής. Μετά τη μιμική συνεύρεση, Αράπης και Κιτί- Γοτσά ξανα ζωντανεύουν. Ο θίασος τριγυρνά στις αυλές των σπιτιών με τη συνοδεία της λύρας, του αγγείου (είδος γκάιντας) και του νταουλιού. Όλοι καταλήγουν σε χορό, τραγούδι, γλέντι.

Τύπος: Ακίνητη

Εποχή: Χειμώνας

Μήνας: Ιανουάριος

Ημερομηνία: 1 Ιανουαρίου

Τόπος: Θρυλόριο Ν.Ροδόπης

Φορέας: