Μάνα να πόχει τουν υγιό τουν πουλικανακάριν,
Τουν έλουζι τουν χτένιζει κι στου σχουλειό τουν στέλνει,
Κι δάσκαλους τουν έδιρνει μη τη χρυσιά τη βέργα,
Που είνει γιέμ τα γράμματας πούνει κι οτυ χαρτί σου, Τα γράμματαμ’ μες του χαρτί κι νούς μου πέρα ως πέρα,
Κι νους μου πέρα πέρασι πέρα στις μαυρουμάτις