Ένα μικρό κορίτσι που ζουν οι γονείς του, η «Καλλινίτσα», όπως την αποκαλούν στη Θράκη, ορίζεται από τις ανύπαντρες γυναίκες, να φέρει «αμίλητο» νερό από ένα πηγάδι, βρύση ή πηγή, τηρώντας απόλυτη σιωπή. Το αμίλητο ή «άλαλο» ή «άκριτο» νερό, το αδειάζουν σε ένα πήλινο ή χάλκινο σκεύος. Η κάθε μια από τις κοπέλες ρίχνει μέσα το «ριζικάρι» της, ένα μικροαντικείμανο που την χαρακτηρίζει και την καθιστά αναγνωρίσιμη, γιατί από αυτό θα μάθει το ριζικό της.
Το δοχείο με το αμίλητο νερό και τα «ριζικάρια» σκεπάζεται με ένα κόκκινο πανί, το «κλειδώνουν », δηλαδή το δένουν καλά με ένα σκοινί και τραγουδούν: Κλειδώσετε τον κλήδονα/ με τα Αι Γιαννιού τη χάρη / και ποια ναι καλορίζικη/ θα πάρει παλληκάρι. Αφήνουν το κλήδονα έξω όλη τη νύχτα κάτω από τ΄ αστέρια να «ξαστριστεί», να δεχθεί την μαγική επίδραση των άστρων και των ουρανίων σωμάτων. Την άλλη μέρα πριν βγει ο ήλιος και εξουδετερωθεί η μαγική επίδραση των άστρων, παίρνουν μέσα τον κλήδονα.
Το απόγευμα μαζεύονται όλες οι ελεύθερες της παρέας. Η «Καλλινίτσα» αρχίζει να βγάζει τα ριζικάρια ενώ όλες τραγουδούν το δίστιχο: Ανοίξατε τον κλήδονα / με τα Αι Γιαννιού τη χάρη /οπού΄ χει μοίρα να φανεί / κι οπού΄ χει ριζικάρι. Ή Ανοίξατε τον κλήδονα / και στρώστε τα βελούδα / για να περάσει ο βασιλιάς με τη βασιλοπούλα.
Κάθε φορά που βγαίνει το «ριζικάρι» ακούγεται και το κατάλληλο δίστιχο, το οποίο συνδέεται με το πρόσωπο στο οποίο ανήκει αυτό που ανασύρθηκε από το σκεύος και γίνονται κάποιες προβλέψεις για το «ριζικό», την τύχη των κοριτσιών. Σε όλη τη διάρκεια της επιτέλεσης ακούγονται σάτιρες και στιχάκια.
Το έθιμο μετά τον πόλεμο του 40 άρχισε να φθίνει. Σήμερα οι επιτελέσεις του εθίμου, μετασχηματισμένες και φολκλοροποιημένες οργανώνονται από τους εθνοτοπικούς συλλόγους.

Τύπος: Ακίνητη

Εποχή: Καλοκαίρι

Μήνας: Ιούνιος

Ημερομηνία: 24 Ιουνίου

Τόπος: Σοφικό Ν.Έβρου

Φορέας: