Στο Νέο Σιδηροχώρι Κομοτηνής όπου εγκαταστάθηκε αμιγής πληθυσμός από το Σαμάκοβο της Ανατολικής Θράκης διασώθηκαν τα κάλαντα από τις καταγραφές του Σίμωνα Καρά 1948, και την Γερακίνα Βρουζέλη. Το ένα είναι «το τραγούδι του Χριστού», το δεύτερο κάλαντο, του οποίου οι στίχοι αναφέρονται στους ανθρώπους του σπιτιού, παρουσιάζει την εξής μοναδική ιδιαιτερότητα: Λεγόταν από του αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου) μέχρι την Πρωτοχρονιά. Ήταν επομένως, ένα τραγούδι που λεγόταν όχι την παραμονή της γιορτής, αλλά ένα ολόκληρο διάστημα 15 περίπου ημερών, με τη συνοδεία μάλιστα λύρας και νταουλιού. Αυτή είναι μία εξαιρετική περίπτωση καλάντων, που αναιρεί και την πρώτη αυτονόητη παραδοχή που αναφέραμε παραπάνω· αυτή του χρόνου διεξαγωγής του εθίμου.