Ο φόβος, ο σεβασμός του πρωτόγονου ανθρώπου για τις δυνάμεις της φύσης στα επίφοβα περάσματα του κύκλου του χρόνου και η αγωνία για την επιβίωση του, εκφράστηκε με διάφορες λατρευτικές τελετουργίες και δρώμενα. Στον πυρήνα δε όλων αυτών, ανιχνεύονται δεισιδαιμονικές δοξασίες και αντιλήψεις, η αρχή των οποίων χάνεται στο χρόνο και οι πανανθρώπινοι συμβολισμοί τους έχουν ενσωματωθεί στις θρησκευτικές τελετές πολλών λαών. Κατά τον Charles Fréger «…η παράδοση των ανδρών να ντύνονται άγρια ​​ζώα και τέρατα, η οποία χρονολογείται από τη νεολιθική εποχή και τον σαμανισμό, είναι ακόμα πολύ ζωντανή στις μέρες μας και δείχνει ότι το προχριστιανικό παρελθόν της Ευρώπης δεν είναι νεκρό, μόνο βαθιά θαμμένο». Σ’ αυτές τις μεταμφιέσεις φαίνεται μια προγονική σχέση με τη φύση όπου αναδύονται οι πηγές της ζωότητας μας και μερικές φορές η οπισθοδρομική επιθυμία που ενυπάρχει σε ορισμένες συμπεριφορές μας. Ο Charles Fréger στο Wilder Mann επίσης μιλά για «μια ζωόμορφη φιγούρα της οποίας η στοιχειώδης εμφάνιση και το τελετουργικό ντύσιμο παραπέμπουν σε ένα παγκόσμιο γυμνό».
Ενω ο ιρλανδός συγραφέας Ρόμπερτ Μάκλιαμ Γουίλσον λέει ότι, «Συνδεδεμένοι», «με νευρωτικά wi-fi και G3d όπως είμαστε, λαχταρούμε να αποκαταστήσουμε την επαφή με το πραγματικό, το αρχέγονο, το παλιό».
Οι τελετές αυτές, με γονιμικό και ευετηρικό (ευ+έτος = καλός χρόνος, καλοχρονιά) χαρακτήρα, με την πάροδο του χρόνου και την προαγωγή της ορθολογικής σκέψης και στη λαϊκή κοσμοθεωρία, έχουν χάσει το συμβολισμό τους και αποτελούν πλέον αφορμές για διασκέδαση και ευωχία (Μεταμφιέσεις Ερευνητικο Κέντρο Αθηνών).
Οι μεταμφιέσεις του Δωδεκάμερου στη Θράκη μας παραπέμπουν στις εκδηλώσεις των αγροτοποιμενικών πληθυσμών που ζητούσαν με τρόπους ομοιοπαθητικής μαγείας να επενεργήσουν στη αναβλάστηση της γης που θα εξασφάλιζε την επιβίωση τους. Ζούζουλα ή Καλικάντζαροι, Μπαμπουσιαραίοι ή Μπαμπαλιαροί, Ρογκάτσια ή Ρογκατσάρια, Πουρπούρς ή Κορτοπούλα, Αράπηδες και Μωμόγεροι, όλες οι πομπές των μεταμφιεσμένων που περιφέρονταν στους δρόμους των οικισμών, θορυβούν και ενοχλούν ο κόσμο όλο το Δωδεκάμερο στη Θράκη, συνδέονται με την πίστη ότι εκείνες τις ημέρες μέσα από τα έγκατα της γης, έρχονται πάνω στη γη, δυνάμεις του σκότους, με διάφορες μορφές ως μία ενσάρκωση του πνεύματος της βλάστησης. Όντα μαλλιαρά με προσωπεία δαιμονικά που κυβερνούν τη σπορά και τη σοδειά και εγκαταλείπουν τη γη μετά τον αγιασμό των υδάτων.

Τύπος: Ακίνητη

Εποχή: Χειμώνας

Μήνας: Δεκέμβριος

Ημερομηνία:

Τόπος: Νοτιοδυτική Θράκη

Φορέας: