Διδυμότειχο Ν.Έβρου: Κάθε χρόνο στη μνήμη του Αγίου Αθανασίου, γίνεται «κουρμπάνι» στο ομώνυμο εκκλησάκι του Διδυμοτείχου στην περιοχή των Ψαράδων.
Αγοράζεται το σφάγιο, γίνεται η δημοπρασία των μελών του και τα χρήματα που συγκεντρώνονται καλύπτουν το κόστος όχι μόνο την τιμή του σφάγιου, αλλά και την παρασκευή άρτου καθώς και την αγορά μαντηλιών για τις οικονομικά αδύνατες οικογένειες του συνοικισμού. Μέρος της όλης τελετουργίας αποτελεί η κλήρωση, για να αναδειχθεί ο τυχερός που θα έχει το εικόνισμα του Αγίου στο σπίτι του για ένα ολόκληρο χρόνο.Το χρέος για το προνόμιο αυτό να έχει στο σπίτι του την εικόνα του Αγίου, να ζει υπό την σκέπη και τη χάρη του, εξοφλείται, με την εξ’ ολοκλήρου ευθύνη για την τέλεση της ζώο θυσίας στη χάρη του Αγίου.

Νεοχώρι – Δόξα – Κορνοφωλιά Ν.Έβρου: Στο όνομα του Αγίου υπάρχει μια σημαντική μονόχωρη υπογειωμένη εκκλησία «καταφύγιο ψυχής» του 1690-97, στον οικισμό Μεταξάδες του Ν. Έβρου με επιτύμβιες πλάκες – 1691/ τοιχογραφίες 1696-97. Ως τάμα στον Άγιο Αθανάσιο γίνεται και το «κουρμπάνι» στο Νεοχώρι, τη Δόξα και την Κορνοφωλιά του Ν.Έβρου.

Δαδιά Ν. Έβρου: Από την παραμονή του Αγίου Αθανασίου, άνδρες και νέοι του οικισμού της Δαδιάς επισκέπτονται τα σπίτια και συγκεντρώνουν τα κοκόρια που δίνουν οι κάτοικοι για να σφαχτούν ως τάμα στον Άγιο. Βίντεο: https://youtu.be/kywNpZ0zneY

Μαΐστρος Ν.Έβρου: Η μνήμη του Αγίου ανήμερα τιμάται με «κουρμπάνι» από τους κατοίκους της Μαΐστρου, πρόσφυγες της Αν. Θράκης από την Μαΐστρο της Αίνου. Βίντεο:
https://youtu.be/az4mTq4GM9M

Αλώνια Σαμοθράκης Ν.Έβρου: Στο χωριό Αλώνια της Σαμοθράκης εορτάζεται ο Άγιος Αθανάσιος στο ομώνυμο μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου που κτίστηκε στα 1771 και ανακαινίστηκε το 1821.

Αίγειρο – Στρύμη Ν.Ροδόπης: “Έθιμο που τηρείται από τους πρόσφυγες της ανατολικής Θράκης, οι οποίοι έφεραν μαζί τους την εικόνα του Αγίου Αθανασίου όταν ήρθαν ως πρόσφυγες από την ανατολική Θράκη. Η εκκλησία που έκτισαν πήρε το όνομα του Αγίου Αθανασίου προς τιμήν του οποίου γίνεται και το κουρμπάνι για να εξασφαλιστεί η υγεία, προστασία της παραγωγής και η αποτροπή του κακού. Δύο εβδομάδες νωρίτερα γίνεται ο έρανος στην κοινότητα ώστε να συγκεντρωθούν τα χρήματα για την αγορά του σφάγιου. Παλιότερα έδιναν και σιτάρι.Τα αρνιά σφάζονται δύο ημέρες νωρίτερα. Ανήμερα το πρωί στις 5, ξεκινά η διαδικασία για το βράσιμο του κουρμπανιού στα καζάνια .
Όταν το «κουρμπάνι» είναι έτοιμο, οι καμπάνες χτυπάνε. Ο παπάς διαβάζει τους άρτους και μία κούπα με κουρμπάνι το σταυρώνει, το ρίχνει στα καζάνια και μοιράζετε σ’ όλους. Ως τάμα στη χάρη του Αγίου κουρμπάνι γίνεται στην Αίγειρο και τη Στρύμη του Ν. Ροδόπης.”