Σάββατο του Λαζάρου το προαναγγελτικό μήνυμα της Ανάστασης από τις «Λαζαρίνες». Οι γυναίκες ζύμωναν ειδικά κουλούρια, λαζαράκια, στα οποία έδιναν σχήμα σπαργανωμένου ανθρώπου, όπως παριστάνεται στην χριστιανική εικονογραφία ο Λάζαρος.
Ομάδες κοριτσιών (11-15 χρονών), ντυμένα με τα καλά τους ρούχα κρατώντας καλαθάκια στολισμένα, γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι, όλο τον οικισμό κάνοντας, έναν συμβολικό προστατευτικό κύκλο ψάλλοντας τα λαζαρικά κάλαντα ή τα λαζαρίσια, τα οποία παλιότερα είχαν περιεχόμενο καθαρά κοσμικό. Ήταν η πρώτη δημόσια εμφάνιση των κοριτσιών, στην ηλικία που άλλαζαν πλέον ρόλο περνώντας στην εφηβεία, στο στάδιο της ώριμης για γάμο . Τα νεώτερα λαζαρικά κάλαντα έχουν έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα, όπως διασώζεται και σ’ αυτό του Σουφλίου. Το έθιμο με τις «Λαζαρινες», του «Φτουχουλάζαρου» ή «Προυτουλάζαρου» το συναντούσαμε στα περισσότερα χωριά του Έβρου. Σήμερα οργανώνεται και αναβιώνει μέσα από διάφορους μετασχματισμούς και σύγχρονης αισθητικής εκφράσεις, από τους κατατόπους εθνοτικούς συλλόγους σε πολλούς οικισμούς σε όλη τη Θράκη. Στο Ν.Έβρου, στο Παλιούρι, Χιονάδες, Λάδη, αλλά και Ορεστιάδα και Άνθεια Αλεξανδρούπολης. Επίσης το συναντάμε στην Παραδήμη του Ν.Ξάνθης αλλά και στην Αίγειρο και Ξυλαγανή του Ν.Ροδόπης, όπου οι νοικοκυραίοι το θεωρούσαν ότι ήταν µεγάλη ευτυχία να έρθει το οµοίωµα του αναστηµένου Λαζάρου στο σπίτι τους και τα παιδιά να λένε το προαναγγελτικό της Ανάστασης, της ζωής με τους αντίστοιχους αγερμούς:: Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια , ήρθε η Κυριακή που τρών τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι, ήρθ η μάνα σου από την πόλη
Σούφερε χαρτί και πορτοφόλι ,
Γράψε Θόδωρε, γράψε Δημήτρη, γράψε λεμονιά και κυπαρίσσι,
Οι κοτούλες μας αυγά γενούνε, οι φωλίτσες μας δεν τα χωρούνε
Καλό Πάσχα

Τύπος: Κινητή

Εποχή: Γιορτές της Ανοιξης

Μήνας:

Ημερομηνία: Σάββατο του Λαζάρου

Τόπος: Παλιούρι,Χιονάδες,Λάδη,Ορεστιάδα,Ανθεια Ν.ΕβρουΠαραδημη Ξάνθης, Αιγειρος ,Ξυλαγανή Ν.Ροδόπης

Φορέας: