Π΄ αρχοντικό σπίτι βγήκαμε,, σ’ αρχοντικό θα πάμε Πέξτει πιδιά να παίξουμι, χαρήτι να χαρούμε σ αυτο του σπίτι πούρθαμι ,πέτρα να μην ραϊσει
Κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χρόνια πολλά να ζήσει
Να ζήσει χίλια εκατό κι χίλιις δυο βδουμάδις Εμείς εδώ δεν ήρθαμι, να φάμι κι να πιούμε μόνο σας αγαπήσαμι κι ήρθαμε να σας δούμι.
Σ αυτο του σπίτι τ΄αψηλό του θαλασσί βαμμένου
Πότι να γίνου ένας γαμπρός να μπαίνου κι να βγαίνου
του κυπαρίσι τ’ αψηλό λυγάει για να πέσει κι του κουρίτσι π΄αγαπώ στα χέρια μου να πέσει
Στη μέση στη μέση τη θάλασσα θα φτιάξουν ένα κρεβάτι
για να περνά η αγάπη μου να στρώνει να κοιμάται – του Κυπαρίσι ο αψηλό στη ρίζα έχει χώμα
κι εσύ μικρή, κι εγω μικρός έχουμι καιρό ακόμα