Ξύπνα Πιριστιρούλα μου, ήρθα στον μαχαλά σου Χρυσή κουρδέλα σ’ έφερα να δέσεις στα μαλιά σου δεν ακούς, δεν ακούς Περιστερούλα μου ήρθα στου μαχαλά σου,
Κι ο οι χαλάς σου τ’ άκουσί κι συ ακόμα κοιμάσει κοιμάσει κι ΄νειργά ζήσει, στον ύπνουσ’ αραβουνιά ζήσει
ανοιξει κόρη με άνοιξει την πόρτα σε’ την καρένια Έχου δυο λόγια να σει πώ, κι εκείνα ζαχαρένια άναψε την καντήλα σου και βάλε λίγο λάδι
άνοιξει του Παραθύρι σου νάρθω κι εγώ του βράδυ.
Στη μέσ στη μέσ τη θάλασσα είδα ένα λελέκι
θάρσα πως είν’ αγάπη μου, με τ’ άσπρο του γελέκι. Παλιός μπλικός δεν καίητε καινούριους δεν πατιέτα Καινούρια αγάπη, αγάπησα, Παλιά, δεν ασταυχιέτει. καινούρια ο αγάπη κι παλιά με βάλανε στη μέση
γυρνάω βλέπω την παλιά καινούρια δε μ’ αρέσει Μπαχτσές που εδω μπαχτσές που κεί μπαχτσές με τα λουλούδια, έλα να σεργιανίσουμε
αγάπη μου καινούρια
Στην πόρτα που θα κρεμαστώ σαν το παχύ το ψάρι κι αν δεν σε κλέψω μια βραδιά δεν είμαι Παλληκάρι Δε φταίει μπάρμπα μ’ του κρασί, δεν φταίει του – που τήρι,
φταίει η θυγατέρα σου που είναι στο Παραθύρι Σήκοντει να παένουμί προτού μας, βαρεθούνε της γειτονιά, οι έμορφες πιένουν να κοιμηθούμε